بيرجند نگين كوير

محمد بهنيا

درسال 1285 در بيرجند متولد شد، جزو اولين محصلين مدارس ابتدائى و متوسطه شوكتى بود. به عربى تسلط كافى داشت وانگليسى در حد حرف زدن می‏دانست. تا آغاز دولتى شدن مدارس شوكتى به شغل دبيرى و مديريت مدرسه شوكتی ‏درميان اشتغال‏ داشت و پس از آن به استخدام دادگسترى درآمد. مدت قريب به 30 سال دردادگسترى در پست منشى دادگاه و رئيس دفتر دادگسترى بيرجند ايفاء وظيفه نمود. به قوانين احاطه كامل داشت ومتن احكام دادگاه را آنچنان قوى مىنوشت كه كمتر احكام دادگاه دادگسترى بيرجند در استيناف و تميزآن زمان شكسته می‏شد. به همين جهت چندين بار از ايشان دعوت به عمل آمد تا با شركت در يك امتحان به كسوت قضات درآيد. ليكن او امتناع مى‏ ورزيد. يك بار از پدر پرسيدم دليل عدم شركت شما درامتحان چيست؟ پاسخ دادند كه برخى از قوانين نمى‏ تواند حق مظلوم را از ظالم بگيرد. يكى ‏از مثالهاى ايشان حضور يك قاضى در وام دادن يك فرد به فرد ديگر به مبلغى بيش‏از 50 تومان ( درآن زمان ) وعدم رد وبدل نوشته‏اى بود، كه دراين مورد گواه شهود كافى نبود.
بهنيا خطى خوش، متدين و با ايمان بود. هرگز دعاى كميل پنجشنبه شب‏ها و روضه جمعه شب‏ها در منزل نامبرده قطع نشد. دراين مجامع دوستان بسيارى داشت كه پيوسته از وى به نيكى ياد مى كنند.
شادروان بهنيا سه قرآن رابه صورت 60 نيم جزو خوشنويسى كرده و به مساجد بيرجند وقف دائم و حبس مخلّد كرده است. شايد اگر در آن زمان موزه‏اى وجود داشت بهتر بود اين قرآن‏ها به موزه اهداء مى ‏شد تا از آسيب‏هاى احتمالى آنها جلوگيرى شود. اميد است با كمك افراد مسئول و علاقه ‏مند بتوان آنها را به موزه بيرجند منتقل نمود وبه جاى آنها 30 جزو يا 60 نيم جزو چاپى به مساجد تحويل شود. سوره فاتحة الكتاب و آياتى از سوره بقره به خط ايشان آورده شده است.
بهنيا داراى كتب خطى و چاپى زيادى بود كه به دانشگاه آزاد اسلامى بيرجند تحويل گرديده ‏اند. از آنجا كه به ائمه اطهار اعتقاد و علاقه بسيار داشت، درسال 1360 در مشهدبه سراى باقى شتافت و در بهشت رضا جاى گرفت.